Dlaczego musimy wiedzieć więcej o drewnie termicznym?

A.D. A.D.
1950-house, AtelierorB AtelierorB ريفي، أسلوب، الرواق، رواق، &، درج أبلكاش
Loading admin actions …

Idea chemicznego czy chemiczno-fizycznego modyfikowania drewna nie jest rzeczą nową. Przed kilkuset laty człowiek wiedział, że drewno przy pomocy ognia uzyskiwało zwiększoną trwałość. Wikingowie wykorzystywali opalane drewno na konstrukcje zewnętrzne. Drewno takie wykazywało podwyższoną trwałość na biodegradację. Przed wielu laty dokonywano już tego rodzaju prób z dobrym skutkiem, jednak koszty wdrożenia tych technologii do produkcji przemysłowej były wówczas zbyt wysokie, a zapotrzebowanie na tego typu drewno nie tak powszechne jak dzisiaj. Dopiero w 1990 roku w Finlandii opanowano technologię obróbki cieplnej drewna. Drewno w tej metodzie zostaje poddane temperaturze nawet 210 stopni C i chronione przy tym parą wodną. Dzięki tym procesom powstaje odporne na grzyby i bakterie, wytrzymałe drewno. Zobaczcie czym jeszcze cechuje się drewno termiczne!

Zalety drewna termicznego

Drewno modyfikowane termicznie, zwane również TMT,  jest bardzo atrakcyjnym materiałem łudząco przypominającym drzewo egzotyczne, a zarazem zdecydowanie przystępniejszym cenowo. W procesie obróbki termicznej dochodzi do zmiany kolory drewna – staje się ciemniejsze. Drewno poddane obróbce jest materiałem całkowicie ekologicznym, bardzo łatwym w eksploatacji.  Wystarczy je tylko olejować,  lakierować, bejcować czy woskować. Nadaje się do stosowania na zewnątrz ze względu na swoją trwałość i wytrzymałość. Najważniejszymi zaletami jest jednak odporność na wodę, degradację biologiczną, m.in. na grzyby, bakterie i pleśnie, co za tym idzie – na gnicie. Nie bez znaczenia jest stabilność gabarytów podczas zmian klimatycznych. Jednak jak każdy produkt posiadający zalety, drewno termiczne ma także wady. 

Wady drewna termicznego

Do wad drewna termicznego zaliczamy: wzrost łupliwości drewna oraz obniżenie wytrzymałości na zginanie o 10-20%, przez co drewno staje się bardziej kruche, ma tendencję do rozwarstwiania się. W procesie modyfikacji termicznej drewno zmniejsza swoją masę o 15%, co uniemożliwia zastosowanie go do konstrukcji budowlanych. A dodatkowo barwa drewna nie jest odporna na promieniowanie UV, z czasem szarzeje lub jaśnieje.

Obejrzycie projekty zawierające drewniane fasady lub fragmenty elewacji na stronie ARCHITEKCI ŁOSIAK_SIWIAK.

Proces modyfikacji termicznej

Technologia termicznej modyfikacji drewna polega poddaniu surowego drewna działaniu wysokich temperatur w specjalnych komorach. Istnieje kilka metod wykorzystywanych obecnie w produkcji. W jednej z metod obróbka termiczna drewna trwa od 24 do 46 godzin. W pierwszej fazie, trwającej od 2 do 4 godzin drewno ogrzewane jest do temperatury 100°C. W kolejnej fazie drewno suszy się do poziomu wilgotności drewna 3–4%. Następny etap trwający od 6 do 10 godzin polega na nagrzewaniu drewna do temperatury 180°C–220°C. Podczas tego etapu powietrze w komorze zostaje zastąpione parą przegrzaną. Potem następuje trwająca 6–10 godzin faza stabilizacji przy jednoczesnym obniżeniu temperatury, podczas której drewno zostaje nawilżone. Ostatnim etapem jest chłodzenie drewna trwające 4-6 godzin.

Zastosowanie

Procesowi modyfikacji termicznej drewna można poddać w zasadzie dowolny gatunek drewna. Jednak względy ekonomiczne powodują, że najczęściej wykorzystywane jest drewno tanie – dostępne w dużych ilościach. W Europie najczęściej są to: sosna, świerk, brzoza i osika. Drewno modyfikowane termicznie przeżywa obecnie swój renesans. Elewacje budynków pięknie się prezentują i jednocześnie odpowiadają najwyższym wymaganiom technologicznym. TMT sprawdza się również wewnątrz budynków, jako dekoracja ścian, podłoga w salonie czy do budowy sauny. Doskonale nadaje się do ekstremalnych warunków klimatycznych np. podniesionej wilgotności czy promieniowania UV.

Rysy i pęknięcia

Minimalne pęknięcia powierzchniowe lub wewnątrz drewna mogą wystąpić nawet w prawidłowo modyfikowanym termicznie materiale. Rysy takie mają szerokość około 1 mm i nie są ograniczone długością. Takie pęknięcia są naturalne i nie powinny być powodem do reklamacji. Pęknięcia o większej szerokości niż 1mm w 90% są wynikiem wadliwie obranej technologii lub nieprawidłowo przeprowadzonej modyfikacji termicznej. Pozostałe 10% związane jest z wadami ukrytymi drewna nie rozpoznawalnymi podczas przebiegu produkcji.

Obróbka

TMT posiada bardzo wiele zalet jednak wymaga niekiedy specjalnego traktowania.Wymagane jest zastosowanie specjalnych sposoby obróbki i montażu, ze względu na wzrost łupliwości i zwiększoną kruchość. Przy obróbce mechanicznej drewna termicznego można stosować te same metody i narzędzia jak przy zwykłym drewnie. Cięcie drewna jest łatwiejsze, daje się również bez problemu szlifować. Z uwagi na dużą suchość drewno to ma tendencję do silnego pylenia. Podczas montażu i łączenia elementów należy dobierać odpowiednie gwoździe lub śruby, oraz nawiercać otwory. Główki śrub powinny być także większe niż w przypadku zwykłego drewna. Drewno termiczne wolniej abosrbuje wodę i kleje na jej bazie, dlatego też potrzebuje więcej czasu dla wyschnięcia kleju.

Łączenie i klejenie elementów

Z powodu kruchości drewna należy unikać łączenia elementów za pomocą gwoździ lub klamr. Przy łączeniu śrubami zaleca się wstępne nawiercanie. Przy klejeniu elementów drewnianych TMT ze sobą, jak również drewna termicznego np. posadzki do podkładu, należy stosować kleje przeznaczone do klejenia takiego drewna. W tym celu trzeba się zwrócić o wskazówki techniczne do producenta chemii lub jego przedstawiciela technicznego. Do klejenia drewna termicznego zalecane są kleje poliuretanowe i melaminowe. Nie zaleca się stosowania klejów na bazie wody, ponieważ odciąganie wody z kleju przez TMT następuje bardzo powoli. Kleje te powinny wykazywać minimalne ilości wody poniżej 15%.

Konserwacja

Drewno modyfikowane termicznie jest łatwiejsze w konserwacji powierzchniowej niż zwykłe drewno, ponieważ ulega mniejszym odkształceniom. Na skutek działania promieniowania ultrafioletowego może zmieniać swój kolor, stąd wskazane jest jego zabezpieczenie materiałami wykończeniowymi transparentnymi z pigmentami. Poza tym drewno poddane obróbce termicznej podlega takim samym metodom konserwacji jak zwykłe drewno. Nie jest konieczne stosowanie środków zabezpieczających w pomieszczeniach. W celu wydobycia piękna rysunku drewna stosować można lakiery, bejce, woski lub oleje. W procesie obróbki termicznej z drewna iglastego zostaje usunięta żywica dzięki czemu znika ryzyko, że jej plamy pojawią się na polakierowanej powierzchni.

Przeczytajcie także: Jak ochronić drewniany dom przed wiatrem?

تريد مساعدة في إتمام مشروع بيتك؟
تواصل معنا الآن

يبرز من مجلتنا